Filter

Time stamping: definitie

Dit mechanisme, ook wel time stamping genoemd, koppelt een datum en een tijdstip aan een computergegevens of een gebeurtenis. Het geeft dus het moment aan waarop een handeling is uitgevoerd. Met de algemene verspreiding van elektronische handtekeningoplossingen zijn de functies van tijdstempeling meer dan ooit essentieel. Ze stellen organisaties in staat om het tijdstip van ondertekening van een bericht, document of software vast te leggen. In dit verband zijn er tal van softwareprogramma's, zoals Microsoft Office, die tijdstempelfuncties integreren.
De rol van time stamping is des te essentiëler bij effectenhandelstransacties of bepaalde juridische procedures. Het wordt ook gebruikt voor audits en het bijhouden van registers omdat het bewijst dat een digitaal certificaat geldig was of niet op het moment van gebruik. Tegelijkertijd kan time stamping alleen echte toegevoegde waarde bieden als het veilig is. In het tegenovergestelde geval kan het leiden tot juridische problemen en non-conformiteit. Opmerking: zonder tijdstempel kunnen organisaties niet aantonen dat handtekeningen zijn gemaakt vóór of na de intrekking van een certificaat.
 

Supply chain: definitie

De supply chain verwijst naar de volledige toeleveringsketen.

Van de eerste leverancier tot de eindklant
De supply chain omvat een zeer breed scala aan activiteiten, van de aankoop van grondstoffen tot de levering aan de eindklant, inclusief de productie van het product, maar ook de verpakking, opslag, transport naar de verkooppunten, betaling door de klant, enzovoort.
Vandaag de dag is de supply chain meer dan ooit van cruciaal belang voor bedrijven. Het optimaliseren van de supply chain is essentieel om operationele kosten te verlagen - en zo de concurrentiepositie te versterken in een zeer competitieve ruimte - maar ook om de servicekwaliteit te verbeteren in een omgeving die wordt geschud door verschillende en talrijke crises.

Naar een wendbare, samenwerkende en verantwoorde supply chain
De opkomst van e-commerce, en meer in het algemeen van digitale technologieën, heeft de verwachtingen van klanten enorm doen stijgen. Ze eisen zeer korte levertijden, volledige traceerbaarheid van de bestelling, een eenvoudig en intuïtief retourbeleid, beheerste milieu-impact en gepersonaliseerde service. Klanten hebben hoge verwachtingen waar bedrijven zich aan moeten aanpassen.
Om dit te bereiken, wordt de optimalisatie van de supply chain beschouwd als een must. Maar het probleem is complex, omdat de supply chain een groot aantal onderling afhankelijke spelers (leveranciers, producenten, transporteurs, enz.) omvat in de hele waardeketen.
Omdat alle schakels in de keten met elkaar verbonden zijn, zou werken in afzonderlijke silo's geen zin hebben. De supply chain moet dus samenwerken: alle actoren moeten worden uitgelijnd naar een gemeenschappelijk doel en gedeelde waarden, bereid om voortdurend hun processen te verfijnen met de klant in het middelpunt van de aandacht.

De opkomst van de gedigitaliseerde supply chain
Om een efficiënte, flexibele en reactieve supply chain te co-creëren, moeten de verschillende belanghebbenden op elk moment in staat zijn om relevante informatie en gegevens naadloos te delen.
Nieuwe oplossingen gebaseerd op Big Data en AI zijn de afgelopen jaren opgekomen. Deze krachtige tools worden geleverd in de vorm van samenwerkingsportalen die de verschillende schakels in de supply chain op een eenvoudige en veilige manier met elkaar verbinden.
Bedrijven schakelen steeds meer over op dit soort tools. Dit is niet verwonderlijk, omdat dergelijke oplossingen de actoren in staat stellen beter uitgerust te zijn om de uitdagingen aan te gaan van een VOCA-wereld (volatiliteit, onzekerheid, complexiteit en ambiguïteit) die wordt gekenmerkt door grote crises - de Covid-19-pandemie, economische crisis, oorlog in Oekraïne, klimaatveranderingen - en allerlei tekorten (componenten, containers, energie, arbeidskrachten, enz.).

Voor meer informatie zou u mogelijk geïnteresseerd kunnen zijn in deze inhoud:
https://www.generixgroup.com/nl/blog/crisisbeheer-hoe-maak-je-supply-chain-veerkrachtig

Externe voorraad: definitie

Externe voorraden zijn voorraden die bij de klant worden aangehouden, maar eigendom blijven van de leverancier. Met behulp van deze techniek van verkoop in consignatie kan de distributeur zijn voorraadniveaus vergroten en zijn werkkapitaalbehoefte verbeteren. De leverancier krijgt meer inzicht in de afzet van zijn producten en kan zijn productie dienovereenkomstig aanpassen. Voor de fabrikant betekent dit ook de garantie van een betere beschikbaarheid van zijn producten in de schappen en indirect een garantie van tevredenheid voor de eindklant. De praktijk van externe voorraden komt overeen met die van 3C (Consolidatie- en samenwerkingscentra).

Consignatievoorraad: definitie

Consignatievoorraad is gebaseerd op een vergelijkbaar principe als dat van externe voorraden. De consignatievoorraad wordt bij de logistieke dienstverlener aangehouden. Deze voorraden blijven eigendom van de leverancier zolang ze zich bij de dienstverlener bevinden. Zodra de goederen het magazijn verlaten, vallen ze onder de verantwoordelijkheid van de distributeur die ervoor moet betalen. Deze oplossing wordt vaak gebruikt door kleine industriëlen met beperkte opslagcapaciteit, omdat het distributeurs ook in staat stelt om hun kapitaal vast te houden.

SAF-T: definitie

SAF-T is de afkorting van "standard audit file for tax" (standaard auditbestand voor belasting), een internationale norm voor de elektronische uitwisseling van boekhoudkundige en fiscale gegevens. Het is een standaardbestand in XML-formaat, gedefinieerd door de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO).
Deze norm is specifiek van toepassing op de overdracht van boekhoudgegevens tussen een organisatie en een nationale belastingdienst of externe accountants. In deze context regelt het de archivering en verzending van documenten naar de betrokken administraties.
De SAF-T-norm komt tegemoet aan de wens van fiscale autoriteiten om een gemeenschappelijke basis te hebben om de efficiëntie te vergroten. Door het gebruik van geautomatiseerde controles te systematiseren, kunnen ze de resultaten van fiscale controles verbeteren, fraude bestrijden, fiscale inkomsten verhogen en gegevens van deze controles gemakkelijker delen met andere landen. Steeds meer Europese landen, zoals Portugal dat het sinds 2008 gebruikt, Luxemburg en Frankrijk, kiezen ervoor om deze norm te adopteren om elektronische belastingaangiften te genereren.
 

Split payment: definitie

Split payment (ook wel "paiement fractionné" genoemd) verwijst naar het opdelen van een enkelvoudig en volledig bedrag in meerdere gelijktijdige transacties, maar op verschillende betaalmethoden. Deze methode houdt in dat meerdere betaalkaarten worden gebruikt die toebehoren aan dezelfde gebruiker of aan verschillende partijen die allemaal betrokken zijn bij de transactie. Het gebruik van split payment brengt veel technische uitdagingen met zich mee, omdat de informatiesystemen die zijn toegewijd aan financiële transacties deze transacties standaard als één atomair geheel zullen behandelen. Financiële systemen zijn gewend om transacties van begin tot eind te verwerken en niet om gesplitste betalingen te beheren. Dit heeft invloed op de kosten, rapportageverplichtingen en fraudebestrijding, zonder de gedeeltelijke informatie te vergeten die in het handelssysteem wordt opgeslagen.

Signature électronique: definitie

Het ondertekenen van een digitaal document kan worden gedaan met behulp van een uniek authenticatiesysteem: de elektronische handtekening. In tegenstelling tot de handgeschreven versie, die visueel is, bestaat de elektronische handtekening uit een reeks tekens. Sinds 13 maart 2000 is de elektronische handtekening toegestaan in Frankrijk, de datum waarop de wet van kracht werd. De elektronische handtekening heeft dezelfde kenmerken als een traditionele handtekening: volgens artikel 1367 van het Burgerlijk Wetboek "bestaat het uit het gebruik van een betrouwbaar identificatieproces dat de verbinding ervan met de handeling waarop het betrekking heeft, waarborgt." De elektronische handtekening, net als de traditionele handtekening, bevestigt de instemming van de ondertekenaar. Een digitaal ondertekend document kan echter niet worden vervalst: de authenticiteit ervan wordt dus bevestigd door een echt elektronisch zegel, wat de zekerheid van een traditionele handtekening vergroot.

Reverse factoring: definitie

Reverse factoring, of omgekeerde factoring, is een financieringsoplossing die de medewerking van drie partijen vereist: een klant, een leverancier en een factoringmaatschappij. Reverse factoring verschilt van traditionele factoring doordat het de klant is en niet de leverancier die dit betalingsmodel initieert. In dit geval biedt de klant zelf aan om de facturen van zijn leverancier direct te betalen in ruil voor een korting.
De financiering van deze facturen wordt verzorgd door een bank of een gespecialiseerd factoringbedrijf. De klant betaalt de factuur aan het betreffende bedrijf op de vervaldatum die door dat bedrijf is vastgesteld. Voor leveranciers is het voordeel dat ze direct betaald kunnen worden. Aan de andere kant kan de klant blijven profiteren van betalingsvoorwaarden terwijl hij een korting krijgt voor contante betaling. In alle gevallen is dit een aanzienlijk voordeel in het beheer van de cashflow.
 

RMI: definitie

In dit organisatiemodel worden de voorraden rechtstreeks beheerd door de distributeur in de vorm van bindende bestellingen aan de leverancier. Door de informatie over zijn voorraadbewegingen door te geven, stelt de distributeur de leverancier in staat om zijn productiebehoeften te anticiperen en zijn voorraadbeheer te optimaliseren.

Resource Planning: definitie

Resource Planning is een methode voor het beheer van de supply chain die tot doel heeft het gebruik van beschikbare middelen in een magazijn te optimaliseren om de efficiëntie van de operaties te maximaliseren en de time-to-market voor bedrijven te verbeteren.

Beheer en analyse van middelen
Het is een proces dat het beheer van meerdere essentiële middelen omvat, waaronder arbeidskrachten, apparatuur zoals robots, mechanische kettingen, sorteermachines of rekken, voorraden en opslagruimte. Door hiervan gebruik te maken, kunnen magazijnbeheerders de behoeften aan middelen voorzien en actieplannen opstellen om ervoor te zorgen dat de benodigde middelen beschikbaar zijn wanneer ze nodig zijn.

De eerste stap bij het opstellen van een resourceplanning is het analyseren van gegevens met betrekking tot de magazijnoperaties. Dit kan informatie omvatten over voorraadniveaus, apparatuurgebruik, orderverwerkingstijden en arbeidsprestaties. Zodra deze gegevens zijn verzameld en geanalyseerd, kunnen de beheerders beginnen met het opstellen van een resourceplanning.

Het verzoenen van operationele excellentie en kostenoptimalisatie
Resource Planning moet worden ontworpen om te voldoen aan de operationele vereisten van het magazijn, terwijl de kosten verbonden aan het gebruik van middelen worden geminimaliseerd. Hiervoor is het noodzakelijk om rekening te houden met een breed scala aan factoren: seizoensgebonden veranderingen, schommelingen in de vraag, onvoorziene gebeurtenissen zoals apparatuurstoringen of personeelsverzuim...
Door gebruik te maken van supply chain-modellerings technieken is een van de sleutels van Resource Planning om het optimale aantal werknemers te bepalen dat nodig is om een bepaald volume aan bestellingen te verwerken, terwijl de arbeidskosten worden geminimaliseerd. Op dezelfde manier kunnen magazijnbeheerders met behulp van voorraadplanningstechnieken het optimale voorraadniveau bepalen om aan de behoeften van klanten te voldoen, terwijl de kosten van opslag en handling van producten worden geminimaliseerd.
Resource Planning in een magazijn kan ook worden gebruikt om het gebruik van apparatuur te optimaliseren. Bijvoorbeeld, door preventieve onderhoudsplanningstechnieken te gebruiken, kunnen magazijnbeheerders het onderhoud van apparatuur plannen voordat ze defect raken, waardoor de downtime en reparatiekosten worden geminimaliseerd.